Яҡшы һүҙе изге ғәмәлгә тиң

Сәләмәтлек торошо буйын­са дауа­ха­наға йыш мөрәжәғәт итер­гә тура килә. Поликли­ни­ка­ға килеп инеү менән регис­тра­турала ауырыуҙарҙы мө­ләйем йөҙ­лө ҡыҙҙар ҡаршы ала. Шу­ларҙың береһе – Гөл­шат Сол­тан­ғәлиева тураһында айырым яҙып үткем килә. Ҡа­сан ғына кил­һәм дә, яғымлы итеп иҫән­ләшеп, биргән һо­рау­ҙарға ашыҡ­май ғына яуап би­рә, кә­рә­ген аңлата, амбулатор картаңды тоттороп, бер ауыр­һынмайса, табипҡа тиклем оҙатып та ҡуя. Уның менән ара­лашҡандан һуң, кәйеф кү­тәрелә, ауы­рыуың да бөткән төҫ­лө тойола. Шундай изге кү­ңелле кешеләр күберәк булһын ине, тип уйлап ҡуяһың. Беҙгә, өлкән йәштәгеләргә, яҡ­ты йөҙ һәм тәмле һүҙ айырыуса кәрәк.
Уларҙың ғаиләһен мин күп­тән беләм. Гөлшат Ҡыр­мыҫ­ҡалы ауылында Рәсимә һәм Әнүәр Солтанғәлиевтар ғаи­ләһендә тыу­ған. Әсәһе ғүмер буйы ка­фетерийҙа эшләне, атаһы типография директоры вазифаһын башҡарҙы. Балаларын кесе йәш­тән эш­һө­йәр­леккә, кешелекле бу­лырға өйрәтеп үҫтерҙеләр. Шуға ата-әсә­һенең һабаҡтары дөрөҫ һөҙөмтә бирә.
Гөлшат тәүҙә район үҙә­ген­дәге 143-сө һөнәрселек учили­щеһында бухгалтер һөнәре алып сығып, һуңынан Йоматау техникумында белемен камил­лаш­тырҙы.
Хеҙмәт эшмәкәрлеген ул Ҡыр­мыҫҡалы ауылындағы “Юби­лейный” кинотеатрында башлап ебәрҙе. Поликлиникала ауырыуҙарҙы теркәү бүлегенә кеше кәрәк тигәс, ул барып эшләп ҡарарға була. Бында уға шул тиклем оҡшай, ул башы менән эшкә сума.
- Иңемә ҙур яуаплылыҡ өҫтә­леүенә ҡа­ра­маҫтан, эшем күңе­лемә хуш килә. Ул етди иғтибар һәм теүәллек талап итә, әммә шуның менән ул ҡыҙыҡлы ла. Унан коллектив та һәр саҡ дуҫ, берҙәм булды. Әкренләп әлеге өлкәгә бөтөнләй инеп киттем. Әммә бер ҙә үкенмәйем. Эшем­де бик яратып башҡарам. Инде бында эш башлағаныма ла 16 йыл булып китте. Тормош юлым­да миңә һәр саҡ изге кү­ңелле, кешелекле, уңған һәм тәр­типле кешеләр менән ара­лашырға һәм эшләргә тура кил­де. Шуға эшемдең бер ауыр­лығын да күрмәйем, - ти Гөлшат Әнүәр ҡыҙы.
“Һәр кем менән уртаҡ тел та­ба белә, ихлас күңелдән һөй­лә­шә, уларҙы иғтибар менән тың­лай һәм хәлдәрен һораша. Бер ҡасан да үҙен башҡаларҙан өҫтөн ҡуймай, йәнәшәһендә эш­ләүсе кеше­ләргә ҡулдан кил­гәнсә ярҙам итә”,- ти уның тураһында хеҙмәттәштәре.
Гөлшат тураһында һөйлә­гән­дә, уның теүәл иҫәп-хисапҡа ғына түгел, эш һөйөүсәнлеге лә һоҡланыу хисе уята. Төп эшенән бушаған арала ауыл ерендә генә була торған, бөтмәҫ-төкәнмәҫ эштәр башҡарырға өлгөрә ул. Ауыр эш көнөнән һуң йортона ҡайтҡас, тәмле ҡамыр аштары бешерергә, туғандарын, яҡын­дарын һыйларға ярата. Баҡсала төрлө йәшелсә-емештәр үҫтерә, ә ул үҫтергән гөл-сәс­кәләрҙең ниндәйе генә юҡ. Үҙе бел­гән­дәрен ҡыҙына ла өйрәтә. Әйт­кәндәй, ҡыҙы Эльвина Башҡорт дәүләт аграр университетын тамамлап, әлеге ваҡытта “Почта банк”та эшләп йөрөй.
Ҡатын-ҡыҙға ғына түгел, мо­ғайын, һәр кемгә лә, уңышҡа ире­шеү өсөн, донъяға, ке­ше­ләр­гә ҡарата ыңғай ҡарашта булыу, күберәк яҡшы яҡтарын күреп, уларҙы баһалай белеү кәрәктер. Ә арабыҙҙа Гөлшат Сол­тан­ғә­ли­ева кеүек асыҡ йөҙ­лө, үҙ эшенә тоғро ҡатын-ҡыҙҙарға һоҡлан­май ҡарау мөм­кин түгел.
Сәкинә САҘРЕТДИНОВА,
хеҙмәт уҙаманы.
Ҡырмыҫҡалы ауылы.