Балаларҙы “эшкинмәгән”, “йыбытҡы” тип әрләгән атай-әсәйҙәр бар арабыҙҙа. Белгестәр бындай һүҙҙәрҙе әйтеүҙән ҡырҡа тыя.
Һәр кемгә “йүнһеҙ”, “аңра” тигәнерәк һүҙҙәргә ҡарағанда “булдырғанһың бит” , “афарин” кеүегерәктәрен ишетеү күңеллерәктер ул. Бирелгән исемлекте иҫегеҙҙә тотһағыҙ, һеҙҙең балаларығыҙҙан да шәп кеше булмаҫ.
Әйтергә ярамаған 10 һүҙбәйләнеш:
- мең тапҡыр әйттем бит инде һиңә;
- күпме ҡабатларға мөмкин;
- нимә уйлайһың һин;
- шуны хәтерләү ҡыйынмы ни һиңә;
- күрмәйһеңме ни шуны;
- һин шундай иғтибарһыҙ;
- бөтә кешеләр ҙә шулай, ә һин...
- һин ниңә мине тыңламайһың;
- атайыңа (әсәйеңә) оҡшаһаң;
- шуны ла аңламайһыңмы ни.
Әйтелергә тейешле 10 һүҙбәйләнеш:
- һин бик аҡыллыһың;
- һин бик матурһың (ҡыҙҙарға), бытырһың (малайҙарға)
- һинең менән миңә рәхәт һәм еңел;
- һин мине һәр саҡ дөрөҫ аңлайһың;
- минең һинән дә яҡын кешем юҡ;
- мин һиңә генә ышана алам;
- һин миңә кәңәш бир әле;
- мин бер ваҡытта ла һинең һымаҡ эшләй алмаҫ инем;
- һин маладисһың;
- рәхмәт, балаҡайым.