Рухи көсө сикһеҙ

... Ҡыҙ күп балалы кол­хозсы ғаиләһендә донъяға килә. Биш бала тәр­биәләнгән ғаиләлә ул икенсе була. Ап-аҡ йөҙлө, зәңгәр күҙле, һары сәсле сибәр ҡыҙ Ағиҙел йылғаһы ярында ғына урын­лашҡан матур тәбиғәтле Яңы Ҡы­йышҡы ауы­лында үҫә. Йәй­ҙәрен еләк-емеш йыя, Ағиҙелдә һыу инә, ҡыш­тарын тауҙан сана шыуа, тиҫтер­ҙәре менән ҡар бәрешеп уйнай. Йүгереп йөрөп, донъяның рәхәт­лектәрен татый. Тәбиғәт ҡоса­ғында тыуған бала бер үк ваҡытта йәмлелекте кү­реп-тойоп, матур­лыҡты холҡона ла һеңдерә.

Тик яҙмыш аяуһыҙ шул. Тор­моштарҙы ҡырҡа үҙгәртә лә ҡуя. Хәниәгә 14 йәш тигәндә сәлә­мәтлеге ҡаҡшай башлай. Аяҡ­тары һыҙлап, мускулдары йом­шара. Яйлап хәрәкәт итеү ҙә ауырая башлай. Кем белә инде, бәлки, һуғыштан һуңғы ауыр, аслы-туҡлы йылдарҙың тәьҫи­ре лә үҙенекен иткәндер... Бала сағынан уҡ уға ҙур тормош һынауҙары башлана. Шулай ҙа йәшәүгә һөйөүе көслө булған ҡыҙ тырышып-тырма­шып алға бара. Инде тиҫтерҙәре араһында физик мөмкинлектәре менән шаҡтай айырылған ҡыҙ яҙмы­шына буйһона, сәләмәтлегенең сикле булмауынан ҡыйынһынмаҫҡа, оялмаҫҡа өйрәнә. Ул йәшәүҙең һәр миҙгеленә шат­ланып, тулы тормош менән йә­шәргә күнегә. Атаһы һәм әсәһе быға булышлыҡ итеп, йәшәүҙе яратырға өйрәтә, балаларын тәрбиәләүгә бар көстәрен һала. Әйткәндәй, атаһы Бөйөк Ватан һуғышы ветераны Хәбиәхмәт Шәйхетдин улы фронттан сна­ряд ярсығы тейеп, яңбашы имгәнеп ҡайта. Ул һыҙла­ныуҙарға ҡара­май, артабан тулы ҡанлы тормош менән йәшәй. Тыуған ере өсөн йәнен-тәнен аямай көрәшкән кеүек, колхоз эшендә лә намыҫ менән хеҙмәт итә. “Ферма мөдире лә, парторг та, баҡса мөдире лә, һатыусы ла, сельпола таралар өсөн яуаплы кеше лә була. Ул йыр-моң ярат­ты: саратов гармунында өҙҙөрөп уйнап, матур йырлай, сатан булһа ла, матур итеп бейей ине.

Ә әсәйем Гөлзөһрә Низа­метдин ҡыҙы башланғыс кластар уҡы­тыусыһы булды. Оҙаҡ йылдар ауыл балаларына белем һәм тәрбиә бирҙе. Яҡыныбыҙ сабыр һәм ба­ҫалҡы ине. Уның был холҡоноң сифаттары беҙгә – ҡыҙ балаларға күскән”, - тип ата-әсәһен матур иҫтәлектәр менән хәтергә алды.
Урындағы мәктәпте уңышлы тамамлағандан һуң уны бер туған Әлфиә апаһы үҙе эшләп йөрөгән район үҙәгенә килтереп, өйрән­сек итеп ашханаға урынлаштыра. Ашхананың бер мөйөшөн ширма менән бүлеп, уға кулинария бүл­мәһе эшләйҙәр. “Петушки­”, “Киевские помадки” тигән тәм­ле­кәстәр яһарға өйрәнә. Тырыш ҡыҙға башҡа төрлө эштәр ҙә бирәләр. Ни ҡушалар, шуларҙы намыҫ менән үтәргә тырыша ул.

(Дауамын гәзиттән уҡығыҙ).

Фәниә Сәлимгәрәева.
Роза ТАЖЕТДИНОВА фотоһы.