Ғәлиәкбәров Фән Абд­рахман улына

Нур һи­беүсе яҡты ҡояшыбыҙ! Һине матур бай­рамың – тыуған көнөң менән ысын күнелдән ҡотлайбыҙ! Ныҡ­лы һаулыҡ, күңел тыныс­лығы, бәхетле оҙон ғүмер те­ләйбеҙ. Килә­сәктә лә бала­ларыңдың һәм ейән-ейәнсәр­ҙәреңдең ҡәҙер-хөрмәтенә күмелеп, һәр атҡан таңға шатланып йәшәргә насип булһын. Һин беҙҙең өсөн терәк-таяныс, изге кәңәштәрең менән ҡанат­лан­дырып, йәшәргә өйрәтеп тороусыбыҙ. Гел шундай матур күңелле булып ҡал. Ошо бәхеттән Хоҙай Тәғәлә оҙаҡ йылдар айырмаһын ине.
Сабыр ҙа һин, ябай, кешелекле,
Ҡылған эшең — бары изгелек.
Шатлыҡтарҙа үтһен һинең көндәр,
Бәхеттәрең булһын ғүмерлек.
Хоҙай һиңә сәләмәтлек бирһен,
Беҙҙән һиңә яҡты теләктәр.
Балҡып торған йөҙкәйеңде күреп,
Ҡыуанһындар беҙҙең йөрәктәр.
Иң изге теләктәр менән ҡатының Мәхүбә, ҡыҙың Ләйлә, кейәүең Илшат, ейән-ейәнсәрҙәрең Лиана, Линара, Рамаҙан, Илнара.