Ғәй­фуллин Азамат Муса улына

Яҡыны­быҙға ҡоростай сәләмәтлек, шат­лыҡтар теләйбеҙ. Ба­ла­ларыңдың изгелеген күреп, еңгәбеҙ менән бергә иңгә - иң терәп, уйлаған уйҙар­ы­ғыҙҙы, маҡсаттарығыҙҙы тормошҡа ашырып оҙон-оҙаҡ йәшәргә яҙһын. Ғинуар һалҡындарында тыуған булһаң да, яҡында­ры­ңа, дуҫтарыңа йылылыҡ бирә торған ҡайнар йөрәгеңә тағын да көс - ҡеүәт өҫтәлһен. Күңелең ҡышҡы тәҙрәләрҙәге биҙәк­тәр­ҙәй, матур, далалай киң булһын.
Тыуһаң да һин, ағай, ғинуарҙа,
Ҡышҡы һыуыҡ бер көндә,
Ләкин һинән кешеләргә
Һәр саҡ йылы бөркөлә.
Изгелек ул ерҙә ятмай,
Булмай уны онотоп.
Ғүмер буйы йәшә шулай
Кешеләрҙе йылытып.
Ҡотлау менән ҡустың Ғайса, киленең Миләүшә Ғәйфуллиндар.