Ҡулынан килмәгән эш юҡ

Бәләкәйҙән эш ярата. Йәй­ге каникул ваҡыттарында һа­рыҡ фермаһына көтөүсе булып ярҙамға сыға. Мәктәптә уҡы­ған осорҙа шоферлыҡ һөнәрен дә үҙләштерә.
1983-1985 йылдарҙа Лат­вия­ла әрме сафтарында йөрөп ҡайта. Хеҙмәт осоронда 1-2-се дәрәжә "Сик буйы ғәскәрҙәре" награ­даларына лайыҡ була. Тыуған ил алдындағы бурысын үтәп ҡайтҡас та колхозда шо­фер булып эшкә урынлаша. Ауыл­да клуб төҙөлгәс, клуб мөдире лә була.
Атайым бәләкәйҙән гар­мунда уйнарға өйрәнә. Кис­тәрен буш ваҡыттарҙа әле лә ҡулына гармунын ала. Бай­рам­дарҙа өйөбөҙ гармун моң­да­рына һәм атайымдың йырҙа­рына күмелә.
Уның ҡулынан килмәгән эше юҡ – ағас эшенә оҫта, техника менән дә дуҫ. Эле­герәк кешеләргә лампалы те­ле­ви­зорҙы төҙәтеп бирә ине. Ул үҙенә мөрәжәғәт итеү­селәрҙең береһен дә кире бороп сы­ғармай. “Ярҙамсыл булырға кәрәк. Үҙемә лә төҙәтеүе ҡыҙыҡ һәм мауыҡ­тырғыс”, - ти ул.
Беҙ ҙә ағайым Азат менән атайыма ярҙам итәбеҙ, янын­да булырға тырышабыҙ, уға ҡарап эшкә өйрәнәбеҙ. Беҙ шундай ҡәҙерле кешебеҙ булыуына шатбыҙ.
Атайыбыҙ әсәйебеҙ Ләйлә Аб­дулхаҡ ҡыҙы менән беҙгә, өс балаға ғүмер биргәндәр. Әлеге көндә ағайым Азат һәм апайым Сәриә Өфө ҡалаһында эшләп йөрөйҙәр.
Шундай ябай, тыныс ғаи­лә­лә үҫкәнебеҙгә һәм тәрбиә­ләнгә­небеҙгә беҙ бик шатбыҙ.
Фаил Баймөхәмәтов,
Шә­рип­ҡол мәктәбенең 7-се класс уҡыусыһы.